به گزارش پرگار خبر به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، کرتی مهاجن، عضو هیات علمی موسسه مدیریت و کارآفرینی توسعه (IMED)، دانشگاه بهاراتی ویدیاپت، نقش نمایشگاه کتاب دهلی‌نو در ترویج و تبادل فرهنگی میان کشورهای شرکت کننده در آن با هند را مهم خواند و گفت: در مدت زمان برپایی این نمایشگاه یک جریان از دیپلماسی و تبادل فرهنگی حاکم است. در هند معمولا دیپلماسی فرهنگی از طریق نمایش پویای رنگارنگی خرده فرهنگ‌های این کشور در رویدادها، جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های بین‌المللی صورت می‌گیرد.
وی افزود: در رویدادهای فرهنگی از جمله نمایشگاه کتاب دهلی‌نو تلاش می‌شود تا هنر، موسیقی، ادبیات و حتی غذای هندی نیز معرفی شود. اما بجز اینها از طریق برنامه‌های تبادل آموزشی، همکاری‌های سینمایی و طرح‌های زبانی نیز درک فرهنگی متقابل صورت گرفته و تفاهم بین فرهنگ‌ها افزایش پیدا می‌کند.
مهاجن ادامه داد: در کشورهایی مانند ایران و عراق، دیپلماسی فرهنگی روی برجسته کردن ارزش‌های تاریخی غنی، حمایت از کارهای هنری، و ترویج گفت‌وگوی میان‌ادیان تمرکز دارد. هرچند که سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فرهنگی و ترویج گردشگری منجر به ایجاد سکوهایی برای ارتباطات بین‌المللی می‌شود که مرزهای سیاسی را منحل می‌کند و احترام متقابل بین کشورها را ترویج می‌کند.
این مدرس دانشگاه در ادامه با اشاره به این نکته که کتاب مانند پلی محکم مردم و فرهنگ‌ها را به هم متصل می‌کند، گفت: با تمام نکاتی که مطرح کردم نباید فراموش کرد که این کتاب‌ها هستند که نقشی حیاتی در تقویت روابط فرهنگی بین کشورها ایفا می‌کنند. ادبیات یک پنجره به جوانب فرهنگی، تاریخی و اجتماعی یک ملت باز می‌کند و اجازه می‌دهد تا خوانندگان به درکی از تجربیات و دیدگاه‌های دیگران برسند.
وی اضافه کرد: از طریق کتاب‌ها، افراد می‌توانند جهان‌بینی‌ها، سنت‌ها و ارزش‌های مختلف را بشناسند و درک عمیقی از فرهنگ‌های متنوع به دست آورند. نویسندگان اغلب به عنوان سفیران فرهنگی عمل می‌کنند و پیچیدگی‌ها و نوآوری‌های جوامع خود را به مخاطبان بین‌المللی انتقال می‌دهند. خواندن کتاب‌ها از ملت‌های مختلف ترویج گفت‌وگوی فرهنگی کرده و تصورات را نابود می‌کند و ارتباطات را بر اساس تجارب انسانی مشترک شکل می‌دهد.
مهاجن در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به امکان تبادل ایده‌ها در جشنواره‌ها و رویدادهای کتابی، گفت: تبادلات ادبی، ترجمه‌ها و جشنواره‌های کتاب بین‌المللی به تبادل ایده‌ها کمک می‌کنند، احترام متقابل و ارزش‌گذاری از طریق ثروت‌های فرهنگی جهانی را ترویج می‌کنند. در واقع، کتاب‌ها نقش حیاتی در تقویت آگاهی فرهنگی، پرورش ارتباطات و ترویج احساس ارتباط جهانی دارند.
وی در ادامه درباره وضعیت انتشار منابع پژوهشی درباره ایران و یا ترجمه و انتشار آثار ایرانی در هند، نیز اشاره کرد: در هند در زمینه انتشار منابع درباره هنر و تمدن ایران تلاشی ارزشمند و غنی صورت می‌گیرد. تبادل فرهنگی میان هند و ایران ریشه‌های تاریخی دارد و فراهم کردن منابع در زمینه هنر و تمدن ایران در هند به درک گسترده‌تری از گلچین فرهنگی غنی ایران کمک می‌کند. این منابع، که ممکن است شامل کتاب‌ها، نمایشگاه‌ها، فیلم‌ها و برنامه‌های آموزشی باشند، به عنوان پنجره‌هایی به تاریخ زرین ایران، دستاوردهای هنری و ارزش‌های اجتماعی این کشور عمل می‌کنند.
مهاجن گفت: هرچند این منابع بدون شک دیدگاه‌های ارزشمندی ارائه می‌دهند، اما ضروری است به این نکته توجه کرد که این منابع ممکن است یک درک کاملاً جامع از پس‌زمینه فرهنگی ایران ارائه ندهند. ایران، همچون هر ملت دیگر، متنوع و چندراهه است و یک درک جامع نیازمند کاوش مداوم، تعاملات مستقیم و شاید حتی تجارب اولیه است. با این وجود، این منابع انتشار یافته نقش حیاتی در برانگیختن کنجکاوی، آغاز گفت‌وگوهای فرهنگی و ترویج پایه‌ای از دانش دارند که می‌توان به وسیله تعاملات عمیق‌تر و طرح‌های تبادل فرهنگی مستقیم بین مردم هند و ایران گسترش داد.
